top of page

Het is niet omdat je het kan dat je het moet doen.

Foto van schrijver: Eva SchachtEva Schacht

Ik kan elke ochtend met mijn man opstaan, zijn ontbijt en dat van de kinderen klaarmaken en daarna de ochtendspits trotseren. In plaats daarvan kies ik er voor elk z’n ding te laten doen, pas later op de dag mijn eerste maaltijd te nuttigen en als het ook maar even kan voor of na de ochtendspits te vertrekken. Ik kan ervoor kiezen een perfect huishouden te runnen in een uberclean huis dat elke dag ruikt naar versgebakken brood. In plaats daarvan ploeter ik liever achter mijn pc en komt de huishoudhulp ons twee halve dagen helpen.

Ik kan ervoor kiezen me bezig te houden met administratie en planning en andere technische social media dingen maar daar word ik zo verdomd moe van. Dus kies ik ervoor iemand in te schakelen die dat wel leuk vindt.


Rond je veertigste verandert je rol als vrouw vaak. Kinderen gaan een andere fase in, jij dus automatisch ook. Je bent zelfbewuster en staat vaak wat steviger met de voeten in de grond (en het hoofd in de wolken). Die fase is ideaal om je te gaan afvragen of je dat, wat je dagdagelijks doet, nog moet blijven doen.


Maar hoe doe je dat dan ? Stop je dan plots met bepaalde dingen doen ? Zo abrupt zou ik het niet doen. Vooraleer je ophoudt bepaalde dingen te doen doe je er goed aan te onderzoeken waaruit je energie haalt. Let op: energie halen uit iets is niet hetzelfde als iets goed kunnen. Denk aan het voorbeeld van administratie doen. Ik kan dat en goed maar als ik enkele uren administratief werk heb gedaan ben ik plat, moet ik herladen. Het is dus in eerste instantie nodig opnieuw te gaan voelen waar je blij van wordt, wat energiegevend is en net die energiegevende taken te blijven doen.

Hoe herken ik energiegevende taken ?

Om je energiegevers en -vreters te ontdekken is het belangrijk ‘in te voelen bij jezelf’. Ons lichaam verstuurt constant signalen. Helaas zijn we verleerd die te interpreteren. Plof jij na het avondeten automatisch neer op de bank met een gevoel van ‘nu is het écht op’ stel jezelf dan eens de vraag wat je zoveel energie heeft gekost die dag. Ervaar jij bij het uitvoeren van een bepaalde taak heel veel spanning in je nek of in je gelaat ? Krijg je steevast maagpijn na die ene wekelijkse meeting ? Dàt zijn signalen van je lichaam om jou te helpen. Ik geef cliënten heel vaak het advies een aantal keer per dag in te checken bij zichzelf: hoe zit ik hier, wat vertelt mijn lichaam, hoe is mijn humeur,… Je bewust worden van je lichamelijke signalen is stap 1. Daarnaast hebben energiegevende taken ook iets tijdloos. Als je ze doet vliegt de tijd voorbij en ervaar je wat we omschrijven als flow. Je ervaart vanzelfsprekendheid en moeiteloosheid.


Als ik dan eenmaal goed aanvoel en weet waar ik energie van krijg, stop ik dan best met alle taken waar ik geen energie uit haal ? Dat zou mooi zijn al vrees ik dat dat voor velen onder ons onhaalbaar is. Ik stel de hoeveelheid energie die je als mens hebt graag visueel voor en geef mijn cliënten dan een pot met steentjes of bedeltjes mee. Na een goeie nachtrust is die pot ’s ochtends mooi gevuld. Je beschikt over een volle pot energie. Doorheen de dag zijn er zaken waardoor je energie verliest en bij het doen van een taak die energie kost haal je een steentje uit de pot. Je doet ook taken waar je energie van krijgt. In dat geval gaat er een steentje in de pot. Waar het om draait is dat je pot op het einde van de dag niet leeg hoort te zijn. Als je dat lege gevoel systematisch wel ervaart dan is het tijd om kritisch om te gaan met die taken die je energie kosten en daar een alternatief voor te zoeken. Opnieuw: het is niet omdat je het kan dat je het persé (zelf) moet doen.

18 weergaven0 opmerkingen

Recente blogposts

Alles weergeven

Comments


bottom of page